Hoe is het ontstaan?

Parkour en freerunning zijn eigenlijk niets nieuws. Als kind deden we allemaal zaken als 'alleen op de witte strepen van het zebrapad lopen' of 'klimmen in bomen als apen'... Al deze zaken kunnen beschouwd worden als parkour, alleen had de sport toen geen naam.

Het was David Belle die deze sport de naam 'Parkour' gaf. David Belle is een Fransman die verschillende technieken leerde van zijn vader Raymond Belle. Raymond leerde deze technieken dan weer van zijn marineofficier George Herbert als ontsnappingstechniek in de Vietnamoorlog.

David Belle was enorm geïnspireerd door deze manier van bewegen en eind jaren tachtig begon hij met wat vrienden deze technieken verder in te oefenen en uit te breiden. David woonde in Lisses, een achterbuurt van Parijs, een plek vol obstakels en dus uitermate geschikt voor deze nieuwe manier van bewegen.

Meer mensen geraakten geïnspireerd en zo ontstond 'parkour'!

In Frankrijk kreeg de groep de naam 'les traceurs'. Nu wordt een parkourbeoefenaar nog steeds 'traceur' (of 'tracer in Engels) genoemd.

Sommige traceurs begonnen hun bewegingen uit te breiden. Naast snelheid en efficiëntie gebruikten ze ook een spectaculair showelement. Tricks zoals salto's werden toegevoegd. Deze parkourvariant werd uiteindelijk 'freerunning' genoemd.